Μετά από 1 περίπου χρόνο που διαβάζω ανελλιπώς τις σελίδες σου, αποφάσισα να στείλω και εγώ την δική μου ιστορία.
Άλλωστε ο καθένας μας κάπου μέσα του βαθιά κρύβει μια δική του ιστορία.
Ήταν πριν 7 περίπου χρόνια. Την Πετρούλα την έβλεπα καθημερινά, πάνω σε μια μηχανή, να κυκλοφορεί ελεύθερη και πολύ σίγουρη για τον εαυτό της. Τα ξανθά της μαλλιά ανέμιζαν στον αέρα, κάθε φορά που αποφάσιζε να κρατά το κράνος από το να το φοράει.
Δούλευε σε μια ανταγωνιστική επιχείρηση, και αυτό το γεγονός εκτός τον θαυμασμό μου γι' αυτήν με έκανε να την θέλω ακόμα πιο πολύ. Εγώ μόλις έχω βιώσει την άσχημη εμπειρία ενός διαζυγίου και βρίσκομαι στη φάση να αποφασίσω πως ήθελα να συνεχίσω την ζωή μου. Όντας παντρεμένος με την πρώην γυναίκα μου για 8 περίπου χρόνια και μένοντας πιστός σε αυτήν, είχα ξεχάσει τις τεχνικές του φλερτ, ακόμα φοβόμουν την όποια απόρριψη λόγω της άσχημης ψυχολογικής κατάστασης που βρισκόμουν.
Πέρασαν αρκετοί μήνες με αυτές τις σκέψεις, και η Πετρούλα συνέχιζε να μου προσελκύει τον ενδιαφέρον μου. Κάτι πάνω της, ίσως ο αέρας της ελευθερίας και της αυτοπεποίθησης που φαινόταν να διέθετε με έκαναν να γίνομαι ολοένα και πιο τρελλός μαζί της.
Ώσπου μια μέρα τυχαία εντελώς, βρεθήκαμε από κοντά. Είχε παρκάρει τη μηχανή της έξω από ένα εμπορικό κέντρο και βγαίνοντας κι εγώ έξω για να πάρω το μηχανάκι μου, έπεσα πάνω της. Θόλωσα, σάστισα, δεν ήξερα τι να πω. Μόλις και μετά βίας, κατόρθωσα να της πω μια καλημέρα. Περίμενα λίγο και μπόρεσα να